Svijet je video, ocenjuje Sputnjik, smijeh kojim je propraćen govor Donalda Trampa, zatim napuštanje sale dok govori najmoćniji čovjek na svijetu, a umjesto odluka “svjetske vlade” glavna vijest je bila ko je sa kim sjedio.

Vidio se i Ukrajinac koji pokazuje srednji prst Rusu, zatim prištinska delegacija koja se bez poziva pojavila na Ist riveru .

Najsimpatičniji učesnik rijaltija “UN” bila je premijerka Novog Zelanda Džasinda Ardern, koja se sa bebom pojavila na sjednici, koja je zapravo postala glavna zvijezda.

Glavni i odgovorni urednik Modernih vremena Nebojša Grujičić kaže za Sputnjik da izgleda da je rijaliti postao osnovna jedinica političke pozornice i da se, naprosto, i političari i mediji prilagođavaju toj formi.

Grujičić podsjeća da su se slične scene i ranije dešavale u UN, poput Hruščovljeve cipele ili Gadafijevih i Čavezovih govora, ali “rezonantna kutija sada je puno bolje ozvučena za ono što se dešava u UN zahvaljujući medijskim tehnologijama”.

Kad se podvuče crta, jedna stvar je komentarisati izjave ili postupke političara koje mogu da budu manje ili više smješni, a druga stvar je šta je politički sadržaj iza toga.

 

Kurir.rs/ Sputnjik /Poslovnidnevnik.ba

 

Komentari

komentari